Horsehealing; uit liefde voor het paard
Wat leuk dat we dezelfde interesse delen! Paarden, paardrijden, één zijn met je paard. Volledig vertrouwen, soms de frustratie, angst en het verdriet dat dingen anders gaan dan we hadden gehoopt of verwacht. Vaak de vreugde, het plezier de vrijheid die je ervaart wanneer je samen weer iets moois bereikt hebt.
Jij als ruiter wilt waarschijnlijk niets liever dan een blij en gezond paard, dat je er recreatief of wedstrijden mee kan rijden. Dat jij en je paard pijnvrij zijn, dat je vrij bent in je hoofd, dat jullie verbonden zijn en samen kunnen genieten. Horsehealing kan je daar misschien wel mee helpen. Maar eerst zal ik (in het kort) mijn paardenleven met je delen…
Ik word gelukkig met paarden in mijn leven
Al vanaf m’n ‘babytijd’ was ik tussen de paarden te vinden. Opgegroeid op de boerderij was mijn vader mijn grote voorbeeld. Mijn vader was mede oprichter van rijvereniging ‘de Vestingruiters’ in Groenlo, ruiter, instructeur en actief jurylid. M’n broers reden pony en ik vond het allemaal prachtig en kon niet wachten tot ik ook mocht gaan rijden. Het paardenvirus is er met de paplepel ingegoten.
Ik heb in mijn jeugd weinig weekenden gehad waarin ik geen concours had of waarin ik niet met paarden bezig was. Als 6 jarige mocht ik meerijden in de les als ik ZELF op de pony kon komen/klimmen (krukje hadden we toen nog niet van gehoord?) en dat lukte natuurlijk! Wanneer ik ziek was hield ik m’n moeder voor dat ik veel sneller beter werd als ik ‘even’ mocht ponyrijden. Ik deed aan voltige en natuurlijk reed ik niet alleen dressuur, maar ging ik ook springen en crossen. Eventing vond ik het allerleukst, omdat dit de band met mijn pony’s zo vergrootte! Die kick die het gaf als we weer gegroeid waren samen. Samen eindelijk de waterbak door zonder stop, tot we samen Gelders kampioen in het Z werden in 1986 (pfff dat is wel erg lang geleden zeg, kan ik dat hier eigenlijk nog wel opschrijven?).
Niet voor meisjes
Het is dat m’n ouders me voorhielden dat de paardenwereld niet iets was waar je je brood mee moest/kon gaan verdienen (ZEKER NIET als meisje), veel te gevaarlijk, je hoeft maar een keer slecht terecht te komen en klaar is je ‘carrière’. Dus, braaf als ik was, hen ik me aangemeld voor de studie diergeneeskunde in Utrecht. Toen ik werd uitgeloot heb ik een jaar jonge paarden getraind op twee grote handel- / dressuurstallen in Duitsland en Amerika. Na de tweede uitloting ben ik Animal Science in Wageningen gaan studeren.
Maar het bloed kruipt natuurlijk waar het niet gaan kan. Tijdens mijn studie heb ik regelmatig met succes deelgenomen aan internationale studentenwedstrijden, zowel dressuur als springen. Na mijn studie reed ik paarden van anderen en nu… nu hebben we ons een eigen Paddock Paradise in Wilp-Achterhoek! Eén paard van mezelf en plek voor zes pensionpaarden. Een fantastische plek waar de paarden echt paard kunnen zijn. Een droom die uitkwam.
WOW…
Mijn kijk op paarden en paardrijden veranderde toen ik de Akasha houding en zitopleiding ben gaan doen. Het presteren staat bij mij niet meer voorop, maar wel de verbinding met mijn paard(en) en het ‘verbeteren’ van hun lijf, waarbij ik als ruiter, maar ook tijdens het grondwerk, altijd het goede voorbeeld probeer te geven. Houding, duidelijkheid, met zo weinig mogelijk stress en angst, zowel bij mij als bij mijn paard.
En nu vind ik het vooral leuk om anderen te helpen een goede verbinding te maken met hun paard. Ik geef eigenlijk niet veel les en rijd ook niet meer heel veel. Maar ik help wel graag met het grondwerk met jonge paarden en nog leuker, het losmaken van fysieke en mentale blokkades bij ruiters en paarden.
Misschien leuk als voorbeeld: Ik ben op het moment een dame met een jong paard aan het helpen. En naast het grondwerk behandel ik het paard soms. Ze liep voor de behandelingen best aardig, maar daarna! Wat een verschil! Zoveel vrijer in de beweging, zoveel meer plezier in het werk en misschien nog leuker… ze is sindsdien veel meer gefocust.
En wat als het (te) gevaarlijk wordt?!
Uit ervaring met mijn eigen ‘spiegel’paard, weet ik hoe gevaarlijk het kan zijn wanneer angst, stress en pijn(?) in het (paarden)lijf overheersen. Over ons, Happy heet ze, ga ik nog wel eens een blog / boek? schrijven. Van al mijn pony’s en paarden heb ik veel geleerd, maar van dit spiegelpaard misschien nog wel het meest. Zij heeft me nog meer bewust gemaakt. Dat bokken en wegvluchten niet per se een kwestie is van niet willen, maar misschien wel van het niet snappen of niet kunnen vanwege pijn. Zij heeft me geleerd dat heel zachte aanraking en etherische oliën wonderen kunnen verrichten, dat guasha pijn en stress uit het lijf kan halen, en dat mijn mindset dingen in stand kan houden of kan doorbreken, mijn keuze.
Mijn droom voor jou
Mijn vroegere droom om dierenarts te worden is dan wel niet uitgekomen, maar wat ik nu doe is misschien nog wel veel leuker. Als healer-coach help ik nu mensen én paarden om zowel fysiek als mentaal veerkrachtiger te zijn, met gemak en plezier het beste uit zichzelf te halen.
En ik nodig jou uit dit ook voor jezelf en je paard te gaan ervaren, wat je doelstellingen ook mogen zijn. Van topsport tot recreatief, eigenlijk delen we allemaal hetzelfde… de liefde voor het paard.
En ik begeleid je graag. Dat kan in een individueel traject of in een van de horsehealing workshops die ik geef.
App of bel me voor een afspraak, of check de workshopagenda en meld je aan.